Mijn laatste dagen...

zijn geteld :-( maja, aan alle mooie liedjes komt een einde, en het word tijd dat ik naar huis kom ook, want mijn muisjes dansen teveel op tafel ;-) Gisteren en vandaag ben ik echt helemaal ondergedompeld in de Maleisische cultuur. Nurain en haar man hebben me naar Sipitang gebracht, het was 3uur rijden vanaf Kota Kinabalu. Ze hebben daar een project lopen dat kansarme en niet geschoolde mensen een kans geeft om een techniek aan te leren en er zo hun brood mee te verdienen. Zo mocht ik daar aanschouwen en ook zelf ondergaan hoe ze er de Batik techniek aanleren. Dat zijn schilderingen die ze maken op stoffen om er zo de mooiste hemden en jurken mee te maken. Nadat ik iedereen begroet had was het tijd voor een speech, blijkbaar was er een diploma uitreiking voor alle studenten. Na de uitreiking was het tijd voor foto's met de plaatselijke fotograaf en ik kon er ook deze keer weer niet aan ontsnappen... Ze hadden voor mij een jurk uitgekozen dat ik moest aan doen en IEDEREEN, ma echt IEDEREEN pakte zijn gsm erbij en begonnen foto's te trekken, ik wist niet naar welke gsm ik eerst moest kijken! Jeezus, ik ben zo blij dat ik geen Hollywood ster ben! dat is echt niks voor mij he :-) teveel in de picture staan! Maar allé, ik zal die mensen ook een pleziertje gunnen en onderga eventjes deze niet comfortabele situatie :-) Na de fotoshoot laten ze mij zien hoe je het maakt. Ondertussen bouwen de jongere studenten een feestje met een plaatselijke karaoke :-) Ik vind het fascinerend hoe de man met vlotte bewegingen over de lijntjes gaat met zijn wax pennetje. Oké, nu is het mijn beurt, het lijkt simpel, maar dat is enkel schijn ;-) Zie de foto's en oordeel zelf maar of die van mij geslaagd was ;-) Na mijn tekening krijg ik nog koekjes, stikkie rijst en thee en is het tijd om terug naar huis te gaan. Ze geven mij de gele jurk nog cadeau ook! Zo warm dat deze mensen zijn, ongelofelijk! Ondertussen doen we nog een paar stops langs plaatselijke kraampjes en leggen ze me de verschillende groeten en fruit uit en hoe je ze moet klaarmaken. Lies, dit zou ook echt iets voor jou zijn ;-) Eenmaal terug thuis fris ik me even op en word ik verwacht aan tafel. Ik vrees dat er weer vlees op het menu zal staan en mijn vrees word werkelijkheid.... Het is heel donker vlees en ze legt me uit dat het rendier is, what the f*ck? oké.....niet moeilijk doen Marisca, eten en zwijgen :-) Na het eten nemen Nurain en ik nog even de gazet door en ga daarna na mijn bedje..... De volgende morgen staat er een Art Gallery, chocoladewinkel en shoppingmall op het programma. De Art Gallery is tevens een locatie dat ze willen bekijken om er hun project aan de man te kunnen brengen. Ik zie het al helemaal zitten om die mensen hiermee te helpen en denk erover na om het in België te krijgen. Na de galerij, de chocolade shop. Dat smaakt bij ons toch beter hoor ;-) In de shoppingmall lunch ik met Nurain, ze eten hier echt zoveel! Ik zit al snel vol en krijg nog meer! ooooh help! Als ik de eerste 2 weken zou zijn afgevallen zal het er nu wel weer bijzitten :-) Ik vraag Nurain waar je hier een goede voetreflexologie kunt laten doen en ze neemt me mee naar een klein winkeltje achterin de mall. Ik laat een uur lang met mijn voetjes spelen en voel me zzzzzzzzalig! ik kom morgen terug voor de full body massage! :-) De masseur zei me dat ik een sterke vrouw was omdat ik geen pijn voelde, haha, heb ik dan even goed komedie gespeeld! want sommige plekjes deden verdomd pijn maar dat hoort zo he ;-) Na dit komt haar man ons weer oppikken en rijden we naar huis. Ik doe de rest van de namiddag niet veel meer....Morgen staat oftewel een dagje eiland hoppen, of naar de tip of Borneo rijden. Hangt een beetje af van het weer.... Vandaag mijn vliegticketje naar Singapore geboekt dus het zijn nu echt mijn laatste dagen.....